Thursday, August 7, 2014

Strava van binnenuit bekeken.

Wat is Strava


Strava is een moderne manier om je prestaties tijdens trainingsritjes te vergelijken met andere fietsers. In plaats van vergelijken met andere rijders die "realtime" met je mee rijden kun je nu vergelijken met alle fietsers die ooit dezelfde rit hebben gedaan. Of beter gezegd: hetzelfde segment, want met Strava kun jij of willekeurig welke Strava gebruiker een of meer stukjes uit de rit knippen waarvan je denkt dat niemand anders ooit sneller zal zijn, omdat je daar toevallig net windkracht 9 in de rug had. Uiteindelijk is dat volgens mij de logische uitkomst. Een zinloze tijdsbesteding die vanzelf zal verzanden in desinteresse, zo was mijn idee. Jezelf meten met anderen doe je naar mijn mening in een wedstrijd en misschien een enkele keer tijdens een informele krachtmeting als je met vrienden fietst.

Niet echt iets voor mij, maar....


Toen Strava in Nederland populair begon te worden heb ik me daarom afzijdig gehouden. De typisch Amerikaanse, met adrenaline gevulde toonzetting stond me om te beginnen al niet aan. Verder had ik een donkerbruin vermoeden dat het veroveren van KOM's aanleiding zou zijn tot gevaarlijke situaties op de weg en onverkwikkelijke cyber oorlogen op het net.

Wat is dat voor rare taal Strava. Ard heeft niets van me gestolen, hij heeft gewoon harder gefietst dan ik! 


Mijns ondanks werd ik na verloop van tijd nieuwsgierig door berichten van  met name velomobiel rijders over problemen die ze op Strava ondervonden. Het lijkt erop dat zolang je maar geen KOM haalt, je geen strobreed in de weg wordt gelegd. Maar zodra je een frequente KOM "killer" blijkt begint het: je ritjes worden geflagd tot in den treure. Flaggen blijkt doodsimpel: "Steelt" iemand je KOM? Dan flag je de aanstoot gevende rit en je krijgt je KOM per ommegaande terug. Strava Support bemoeit zich er pas mee wanneer je erom verzoekt. Als je dat doet dan krijg je van Strava te horen dat velomobielen niet op de Leaderboards (waar de KOM's worden bijgehouden) zijn toegestaan, omdat ze een oneerlijk aerodynamisch voordeel hebben dan wel dat ze geen deel uitmaken van het traditionele wielrennen.
Maar ook al heeft de flagger niets gemeen met jouw rit, hij kan je toch flaggen. Hij kan zelfs al je ritten flaggen. Er is geen enkele beperking aan het flaggen voorzover ik weet. Velomobiel rijders zijn dus vrij wild op Strava.

Hoezo oneerlijk voordeel?


 Toen begon het bij mij te kriebelen, want dat betekent dat velomobielen op Strava gediscrimineerd worden en het er voor de leek uit ziet alsof je met een velomobiel niet snel kunt zijn. "Waarom winnen ligfietsers/velomobielen geen wedstrijden/waarom zijn ze niet bovenaan te vinden op de Strava Leaderboards".
Ik wordt al misselijk van al die keren dat ik uit moet leggen dat ligfietsen sinds 1934 uitgesloten zijn door de UCI, laat staan aan gewone wielerevenementen deel mogen nemen, maar nu wordt het nog erger. We worden nu zelfs op de openbare weg weggezet als irrelevant qua snelheid!
Dat is een verdraaiing van de werkelijkheid en onacceptabel voor mij als actief promoter van velomobielen. Dus...... Harry goes Strava.

Alles draait om KOM


Harry heeft wel aanleg om hard te kunnen fietsen en is zeer fit op het moment, dus de KOMmetjes vielen 'm al snel toe. Dat liep natuurlijk in de gaten bij degenen die hun KOM verloren en het flaggen bleef dan ook niet lang uit. In Nederland is het bij wielrenners wel degelijk bekend dat velomobielen snel zijn en in mijn profiel laat ik er geen twijfel over bestaan met welke fiets ik onderweg ben. Ik mag er dus vanuit gaan dat ik niet ge-flagd wordt omdat men denkt dat ik met een auto de rit heb gedaan.

Helaas, Strava doet in werkelijkheid NIETS voor velomobiel rijders. 

Ik kan 1 keer zelf ont-flaggen, maar als de flagger volhoudt dan moet ik officieel Strava Support erbij halen. Dat heb ik een aantal keren ook inderdaad gedaan. Helaas houdt Strava vast aan het beleid dat velomobielen niet toegelaten worden op de "Leaderboards" met verschillende argumenten die echter geen van alle steek houden. Feitelijk zijn alle fietsen toegestaan zolang er maar geen motor in zit en er niet in een treintje wordt gereden. Voor velomobielen wordt als enig fietsmodel een uitzondering gemaakt en deze zijn niet op de Leaderboards toegestaan. Het advies van Strava support aan velomobilisten is om de ritten op "privé" of "work-out" te zetten. Daarmee gaat echter een groot deel van de functionaliteit verloren, helemaal als je een Premium lidmaatschap hebt.

Zelfhulp


Wat kun je doen om toch de functionaliteit te krijgen die je wilt, zonder de hulp van het onwillige Strava. Je un-flagt de activiteit zelf.....
Dat is verrassend simpel. De 2 methoden die ik ken zijn:
1) je verandert je activiteit naar "work-out" en na een paar seconden die nodig zijn voor het verwerken, zet je 'm weer terug naar "ride". Da's alles.
2) al net zo simpel: "crop" je activiteit. Je knipt een stukje af van je rit en voila: de "gestolen" KOM's zijn weer van jou.

Strava doet tot nu toe bitter weinig aan de tegenstellingen die ontstaan tussen de wielrenners en velomobilisten. Er is een Strava forum waar je kunt vragen om een aparte sectie voor de velomobielen of de mogelijkheid om te filteren. Deze vraag wordt ook ondersteund door wielrenners. Schoorvoetend slechts gaan Strava medewerkers hier op in zonder dat er echt iets gebeurd. Al jaren niet.....

De StraVandaal


Ik zal jullie de details besparen van de ergernissen op Strava, maar 1 specifiek geval licht ik er even uit om te laten zien hoe ver een enkeling gaat om velomobielen te weren van de Leaderboards.
Een van mijn ritten werd keer op keer ge-flagd en terzelfder tijd kreeg ik een verzoek van een wielrenner om mij te volgen. Ik heb de instellingen op "request to follow" gezet om het flaggen van al mijn ritten te bemoeilijken. Sommige velomobielrijders op Strava hebben al 200 van hun ritten ge-flagd gehad en ik heb ook mijn deel gehad voor ik de instellingen wijzigde. Veel flags verwijderen wordt welhaast werk. Dat moet je niet te vaak hebben. Daarom is het niet slim om automatisch volgen door jan en alleman toe te staan.
Een wielrenner, zeker als die ook nog een met testosteron gevulde wielren blog bijhoudt, is daarom verdacht. Ik blokkeer de man, zodat hij mijn activiteiten alleen kan zien op de segmenten waar hij zelf ook rijdt. Dezelfde man stuurt me via mijn werk vervolgens een mailtje met een verzoek om een interview voor op zijn blog. Hij streelt mijn ego (mooie KOMmetjes) en vindt het zogenaamd fantastisch dat verschillende fietsen met elkaar kunnen wedijveren op Strava. Ik stem toe in een interview, maar ik vertrouw het zaakje niet en blijf 'm blokkeren. Vervolgens hoor ik niets meer van hem. Toeval?
[Edit: ook bij een andere Strava velomobiel rijder duikt deze man op. Zoveel toeval is wel erg onwaarschijnlijk]

Waarom?


Naar het waarom van de houding van Strava heb ik wel een theorie: het lidmaatschap is gratis. Er is wel een Premium lidmaatschap waar je voor moet betalen maar het ligt voor de hand dat een groot aandeel van de Strava inkomsten vanuit marketing komt. De adverteerders op Strava hebben geen enkel belang bij het kleine groepje velomobilisten. Het is hen er alles aan gelegen om de mythe van de superlichte en daarom superieure wielrenners fiets en de heldenverering van de profs te blijven ondersteunen. Als wielrenners voortdurend velomobiel rijders bovenaan de Leaderboards vinden dan neemt dat de glans weg en keren ze zich wellicht van Strava af. Vervolgens lopen de adverteerders ook weg.

De realiteit


Het is niet persoonlijk heren wielrenners. De KOM's kunnen me echt niets schelen en ik gun jullie je mythes en jullie helden. Maar de werkelijkheid verdraaien, nee, dat kan ik niet zonder slag of stoot toestaan. Al te lang zuchten we onder het juk van de UCI en Strava vormt de druppel die de emmer doet overlopen door deze leugen van de superieure racefiets op de openbare weg verder te verbreiden. De realiteit, die stond onlangs te lezen op de T-shirt van een van "onze" iconen Mike Burrows tijdens onze eigen ligfietsraces van Cycle Vision:

Wat geniet de voorkeur? (foto: Marten Tacoma)












Saturday, August 2, 2014

Het laatste nieuws, SinnerBikes doorstart en GBSR2014

Na Cycle Vision heb ik niets meer geschreven op mijn blog. Dat terwijl er intussen heel veel is gebeurd. SinnerBikes start door onder Drymer dus ik heb weer een baan. Daar valt veel over te vertellen natuurlijk, maar het voornaamste om te vermelden vind ik dat mijn voormalige werkgevers Jan en Harma mijn bewondering en volle respect genieten om de wijze waarop ze deze moeilijke episode in hun leven aangepakt hebben. Deze geweldige mensen zitten nimmer bij de pakken neer en zullen ook in de toekomst betrokken blijven.
Gaan er dingen veranderen? Zeker weten, het doel is om regelmatig met een nieuw model velomobiel te komen.  Hoe solide het concept van de Mango ook is en we altijd zijn blijven verbeteren, de markt vraagt om af en toe een nieuwe uiterlijk en om specifiekere aanpassing aan verschillende rijdersgrootte. Daar gaan we aan tegemoet komen. Natuurlijk blijven we letten op praktische inzetbaarheid, probleemloos onderhoud, veiligheid en last but not least: de efficientie. Ik heb er ontzettend veel zin in!

Verder de GBSR2014, de tocht rond de Oostzee. Ik heb de keuze gemaakt om me geheel te richten op de video verslaggeving van GBSR2014 op Vimeo en YouTube en af en toe een update via Facebook onder #gbsr2014. Met de videos ben ik nog steed druk bezig..... Onderweg kon ik niet zoveel doen aan bewerking en bovendien waren de internet connecties op de campsites meestal zo slecht dat ik enkel korte filmpjes met wat lagere bitrate kon uploaden. Ik heb daar met behulp van Quicktime een oplossing voor gevonden door uit lange clips de leukste momenten uit te kiezen, in te korten, op te slaan in 720p en vervolgens te uploaden naar een geheel aan GBSR gewijdt kanaal op Vimeo. Toch heb ik tijdens rustdagen nog kans gezien om twee uitgebreidere filmpjes te maken, bewerkt met iMovie. Van de nachtrit en van de dag dat we Polen bereiken. Veel ruw materiaal van Denemarken en Zweden moest ik noodgedwongen van de laptop kieperen: een keuze tussen door kunnen filmen of dit ruwe materiaal bewaren voor latere bewerking thuis. Ik heb in Helsinki 2x32GB SD kaartjes gekocht om herhaling van deze kleine ramp te voorkomen.

Een uitgebreid verhaal over GBSR schrijf ik hier niet want ik hou mijn kruit droog voor het blad Ligfiets&. In ieder geval was de tocht een geweldige belevenis en een enorm succes, met veel media aandacht in Duitsland, Denemarken, Zweden en Finland. In de Baltische staten en Polen hebben ze begrijpelijkerwijs wel wat anders aan hun hoofd en zijn we dan ook amper geinterviewd. Interesse was er echter wel degelijk hoor.
Deze tocht was een bevestiging van wat ik al wist: de Mango is nog immer een van de meest veelzijdige, praktische en snelle velomobielen in echte "alledaagse" omstandigheden. Ik kon alle andere rijders op een na de baas, op goed en slecht wegdek. De langste dagtrip van 270km deed ik met een gemiddelde van 37,4km/h, niettegenstaande 5km gravel en daarna nog eens 5km wegwerken net voor de Litouwse grens. De lichtere combinaties van kleinere rijders in de Evo's waren wel iets sneller bij de langere klimmetjes, maar de rollende heuvels met soms slecht wegdek overheersten en daardoor kwam de combinatie van een fitte Harry en een snelle doch straatwaardige TransforMango heel goed uit de bus. Sprinter Markus in zijn Milan had ik tijdens de nachtrit een heuse shootout mee in de ochtenduren. Hij kon me niet lossen...

Bovendien had ik bijzonder weinig werk aan het rijdende houden van de Mango. Ik had geen enkele lekke band en geen enkel technisch defect. 2 keer heb ik de banden wat bijgevuld en drie keer de ketting gesmeerd. Oh ja, een velcro bandje had losgelaten en met dank aan Velomobilcenter.dk heb ik er een nieuwe aan de kap gezet. Nee, ze wilden er geen geld voor nemen. Oh, en de lege batterij van de vermogensmeter, waardoor ik van 4 dagen geen vermogensgegevens heb (jammer). Een Fin heeft in Helsinki me een nieuwe specifieke batterij bezorgd. Mijn dank aan de anonieme donor, wederom gratis.....

Wat zeker aanleiding tot discussie zal geven is de keuze van mij om de gehele tour met de onvolprezen tourkap van SinnerBikes te rijden. Veel GBSR rijders zaten dag na dag af te wachten wanneer ik 'm eraf zou gooien, maar nee hoor. Voor mij is het na jaren van experimenteren inmiddels een gepasseerd station. Ook bij hogere temperaturen en in de volle zon is de kap fijn. Zeker voor diegenen die snel zonnebrand en/of een zonnesteek oplopen is het zeker een overweging waard om juist in de zomer met de kap te rijden. Dan moet er natuurlijk wel aan de voorwaarde van goede koeling voldaan worden! En dat kan.....

De sfeer in het GBSR team was bijzonder goed. Natuurlijk was er enige rivaliteit onderling, onvermijdelijk met bij gelegenheid flinke testosteron en andere andere dampen opstijgend uit onze velomobielen. Maar we vergaten zeker niet om aan de bloemetjes te ruiken en natuurlijk af en toe een duik te maken in de Oostzee of een van de veel kleine meertjes onderweg.

Ach,  ik ben toch een verhaal begonnen merk ik. Beschouw het maar als de teaser voor de volgende Ligfiets& ;-)

BTW: hulde aan de zeer goede voorbereiding van GBSR2014 door Josef Janning, alias Jupp.
BTW2: Deze tocht wil ik zeker nog eens herhalen, maar volgend jaar zomervakantie ga ik richting Slowakije. Het idee is om ook andere velomobilisten uit te nodigen, zonder ondersteuning van een busje te rijden, te overnachten in hostels en jeugdherbergen om de bagage te beperken. Denk er eens over na.... Omdat er geen ondersteuning is, mogen er enkel velomobilisten mee die goed voorbereid zijn.