Hoe ik het monster van Hoogezand getemd heb.

Vanmorgen vroeg, lekker weer om te fietsen. Het was nog donker toen ik vertrok om 6.30uur, maar het was al te zien aan de rossige horizon dat er een mooie zonsopgang halverwege Stadskanaal aan zat te komen. Maar helaas, in Hoogezand in een 30km/u zone, het is nog donker, knalt er opeens iets van opzij tegen mijn Mango. Ik hoor bijna tegelijk wat gejank, krijg een duw opzij en het volgende moment moet ik alle zeilen bijzetten om alle wielen op het wegdek te houden. Rechterwiel gaat omhoog, ik stuur tegen, maar zodra alle wielen de grond weer te pakken hebben gaat meteen het linkerwiel de lucht in. Ik nog eens tegensturen en dan heb ik genoeg snelheid verloren om horizontaal te blijven. Het is net of alle banden leeg zijn en ik vol in de remmen knijp? Geen van beide is het geval, maar ik leg dat nog wel uit verderop.

Ik stuur langzaam fietsend een parkeerplaats op en zet de Tourkap af. Ik stap vlot uit, maar als ik op de benen sta tril ik als een rietje en mijn knieen doen zeer. Ik loop naar een vrouw die wel de bons gehoord heeft, maar niets gezien heeft. Tja, ik heb iets geraakt. Waarschijnlijk een hond. Op de weg is niets te zien, maar op de uitgestrekte groenstrook tegenover de woonwijk loopt een man met een hondenriem die kennelijk zijn hond zoekt. Ik doe het rekensommetje 1+1 en spreek de man aan. Ik vertel hem dat ik waarschijnlijk tegen zijn hond gebotst ben. "Ja dat zou kunnen", zegt hij.  "Mijn hond zag een kat lopen en heeft zich losgerukt om erachter aan te gaan". Hij laat een wurgketting zien waarvan een schakel gebroken is. Wat kan dat voor een monster zijn die een ketting kapot trekt????

Voorlopig kom ik daar nog niet achter, want het beest laat zich een uur lang niet zien. Net zo geschrokken als ik kennelijk. De man nodigt me uit in zijn huis en biedt me een kop koffie aan. Man en de kids gaan op zoek naar de hond,  iedereen in de buurt die al wakker is wordt ingeschakeld bij de zoektocht. Onderwijl bekijk ik de Mango en stel vast dat er een paar flinke scheuren bij het voeten gat en in de voorste wielkast zitten, maar er lijkt geen structurele schade te zijn. De brug is nog geheel intact. De spoorstang is wel 90 graden gebogen. Wauw, een flinke klap geweest!
Ik pleeg wat telefoontjes en mijn kollega belooft me op te halen nadat hij bij de tandarts geweest is.
Als de man eenmaal de hond weer terug heeft gevonden wisselen we onze gegevens uit.

Als ik een en ander probeer te reconstrueren komt er dit uit: De hond is in het donker van opzij tegen m'n Mango aan gerend. Daardoor zag ik 'm niet in de lichtbundels van mijn beide lampen die naar voren schijnen. Het kwam dus totaal onverwacht. De hond is inderdaad een fors beest en de klap scheurde niet alleen de body, maar verboog ook de spoorstang. Het linkerwiel spoorde daardoor van het ene moment op het andere niet meer met het rechterwiel en daardoor had ik zoveel moeite om de Mango recht te houden. Dat zorgde ook voor het gevoel van sterk afremmen, terwijl ik de rem niet aan heb geraakt. Ik had het veel te druk met sturen om aan remmen te denken. De banden schraapten over het wegdek door het veel te grote toespoor.

Mijn knieen blijken enkel een beetje geschaafd toen ze boven tegen de top aan kwamen en het trillen was binnen 5 minuten weer over. De hond heeft een wond aan een poot, maar het lijkt hem vooral psychisch aangepakt te hebben. Helemaal van slag. De katten in de buurt zullen me wel dankbaar zijn dat ik het monster getemd heb :-)