Tuesday, June 25, 2013

Het WK Leer, de 200m Sprint.

Voorbereidingen.

Ludwig coachen is simpel: hij heeft alles netjes op een rijtje en weet precies hoe hij te werk wil gaan. Ik hoef eigenlijk alleen de fiets (mijn getweakte Mango Sport oftewel :"Twango") te leveren en standby te zijn met band en pomp. Die ben ik echter het hele weekeinde niet nodig. Ik heb dan ook niet de meest extreme banden gemonteerd: Durano's voor en een KHE MAC1,5 achter voor super grip op nat wegdek. Alle bandjes op hoge druk maar niet overdreven. Ludwig vind betrouwbaarheid belangrijker dan pure snelheid, dus ik pas me daar bij aan. We zetten nog een 14 tands Gingko kettingrol die ik mee heb genomen in de aandrijflijn en dan is het tijd om richting de start te gaan.

De 200meter met vliegende start.

Bij het beginpunt is het al gezellig druk met rijders die zich warm rijden op een rollenbank en hier en daar worden fietsen in elkaar gezet. Er staat een harde wind die schuin van achteren komt, de zon schijnt volop en het wegdek is goed. Er zal hard gereden worden, dat is zeker. Er komt een trekker met voorlader langs met een fiets erop geprikt. Geen respekt voor het WK HPV, is mijn eerste gedachte! Of wordt hier de aloude rechtop fiets ten grave gedragen ;-)
symbolisch?

Wulf Kraneis zet in zijn Milan al direkt de toon met ruim 84km/h. Alleen Daniel Fenn weet dat te verbeteren met bijna 87km/h. Niet dat Daniel daar tevreden mee is, want hij had ingezet op 90km/h.
Daniel met bijna 87km/h winnaar in de sprint.
Ludwig zet een heel goed resultaat neer met 68km/uur. Goed voor een 27e plek van alle circa 150 deelnemers en 20e bij de volgestroomlijnden Als dat bord er niet gestaan had....
Ik spreek hem als hij even later weer terug fietst. "Es laueft wie ne Rakete" meent Ludwig, wat zoveel wil zeggen dat Twango als de gesmeerde bliksem loopt.
Ludwig houdt zich netjes aan de maximum snelheid.
Dat het toch niet helemaal vanzelf gaat, laat de ingebouwde vermogensmeter zien. De verzamelde gegevens heb ik geupload naar GarminConnect en die maakt leuke grafiekjes.
Ludwig heeft volgens de onderstaande grafiek zijn race goed opgebouwd. Net voor de eerste waarneming lus haalt hij de hoogste snelheid en die houdt hij vast tot het viaduct, waar de tweede tijdwaarneming lus ligt.

Een goed opgebouwde race door Ludwig. 
Het vermogensverloop tijdens Ludwig's sprint.
Aan de grafiek is goed te zien dat Ludwig geleidelijk zijn vermogen heeft opgebouwd en op het laatst piekt hij rond de 500Watt.

Mango op de Duitse TV.

Maar laat ik niet de andere Mango rijder uit Ost-Friesland vergeten: Holger Wessels met zijn Mango+ met zelfgemaakte staartpunt haalde bijna 66km/h, 39e van alle deelnemers en 27e van de volgetroomlijnden. In dit TV item van de NDR is te zien hoe hij langs de camera rijder zeilt op 2min07sec.

Holger werd voorafgaand aan het WK geinterviewd door de NDR. Hij benadrukt nog maar eens dat de Mango een praktische machine is met een groot inzet bereik. Waarvan akte.
Holger Wessels op TV

Thursday, June 20, 2013

Laatste bericht voor WK Leer

Aandrijving verstijven.


Afgelopen week moesten nog even wat puntjes op de i met het WK in aankomst. Leer is maar 80km van Groningen, dus maken sommige Mango rijders gebruik van de gelegenheid om langs te komen voor reparaties aan hun velomobiel of om zich iets aan te schaffen. Reinhard uit Munster wilde wat veranderingen aan de kettingloop van zijn Mango Sport uit laten voeren voor een directer gevoel en wat efficiĆ«ntere aandrijving. Een extra kettingrol diende de plaats in te nemen van de kettingbuis om de teruggaande ketting. Het vergde enig gepuzzel maar uiteindelijk kreeg ik een goed werkende en stille kettingloop voor elkaar met een 14 tands Ginkgo kettingrol in de trekkende ketting en een kleinere gladde rol voor de teruggaande ketting. In de brug handhaafde ik nog een kort stukje kettingbuis zodat de ketting daar niet tegen het carbon aan kan slaan. Het voelde tijdens een testritje directer aan volgens Reinhard, maar ik denk eigenlijk dat dat vooral komt door de Ginkgo getande kettingrol en niet door het weglaten van het stukje kettingbuis. Om het af te maken haalde ik ook de kettingbuis om de trekkende ketting weg. Op zich is dat geen probleem, ik fiets zelf ook zonder die bovenste kettingbuis, maar vroeg of laat levert het onherroepelijk een zwarte veeg op onderbeen of jeans op.

Ik liet Reinhard nog mijn oplossing zien voor een efficiĆ«ntere overbrenging: een versteviging van het voorste framedeel in m'n Mango Sport. Dit moet flex van het frame voorkomen. Als ik flink kracht op de linkercrank zet kan ik zien dat het frame een 5mm opzij beweegt. Met kracht op de rechtercrank gebeurt dit niet of niet zichtbaar in ieder geval. Dat is logisch als je er even over nadenkt: rechts zitten namelijk de kettingbladen bijna in lijn met de crank en ontstaat er een veel kleiner buigend moment dan aan de linkerkant. Ik had eigenlijk iets willen laten lassen, maar de lasser ging deze week met vakantie en had het druk om allerlei onderdelen op voorraad te maken om de productie gaande te houden. Ik heb dus met bouten en moeren en een stuk alu profiel iets gemaakt. Ik kan nu geen verschil meer zien, het frame buigt niet meer bij het trappen. Toen ik rustig naar huis fietste was ik al bijna vergeten dat ik een modificatie had gedaan.Toen het me na een kilometertje te binnen schoot was ik even teleurgesteld dat me niets was opgevallen, maar ik zette een paar keer even flink aan en merkte dat het dan wel degelijk wat uitmaakt. Bij kruissnelheid zet je veel minder kracht dan bij optrekken. Ik heb op mijn Garmin Connect account even nagekeken hoe lang ik er ongeveer over doe om naar 40km/h te versnellen en dat duurt al gauw een minuut. Gedurende al die tijd zet ik aanmerkelijk meer kracht op de pedalen met pieken naar een 350 a 400Watt terwijl ik bij een constante snelheid van 40km/h maar 180Watt moet leveren, dus het is aannemelijk dat de energiebesparing wel de moeite waard is. 

geknutselde frame verstijving, nog niet vast gebout.



Aero Top en meer...

 Vandaag kwamen Detlef en zijn vrouw Martina hun Aerotops halen die ze in ruil voor het bedenken en maken van de ruwe vorm ervan van SinnerBikes kregen. Daar hadden ze lang op moeten wachten want de eerste mal die we van de gladgepolijste en gespoten vorm af trokken bleek toppen op te leveren die heel slecht wilden lossen. Na een paar misbaksels en enige reparaties aan de mal was onze laminator het zat en begon weer helemaal overnieuw. De huidige mal van de Aero Top lost gelukkig wel elke keer heel gemakkelijk, dus de produktie kan nu volop verder gaan.

Aero Tops voor de ontwerper.
Tussendoor hadden we nog een proefrijder en omdat we onze testMango verkocht hadden aan een franse dealer moest ie in mijn in racetrim verkerende Mango rijden..... met de Aero Top. Hij bleef vrij lang weg en ik begon me wat zorgen te maken toen de lucht betrok en het steeds harder ging regenen. Ik had hem namelijk geen schuimdeksel mee gegeven. Toen hij in de stromende regen dan eindelijk weer terug kwam vertelde hij enthousiast dat de iets omhooggaande vorm voor de instaprand de regen grotendeels over zijn hoofd had geleid. Hij zag er inderdaad veel droger uit dan ik verwacht had!
Toen ik daar met Detlef over sprak bleek dit geen toeval te zijn. Hij had steeds maar weer de oervorm van de Aero Top aangepast en in de hangar van zijn zweefvlieg club met veel water en een flinke luchtstroom gekeken wat er gebeurde.  

Op dezelfde manier, met wind en water, optimaliseert hij onder andere aerodynamische wielkappen voor het voorwiel. Hij is nu bijna zover dat er mallen van gemaakt kunnen worden en dan kan het ook voor de modale Mango rijder beschikbaar komen. Wat het des te leuker maakt is dat de praktische bruikbaarheid van de Mango er niets minder van wordt. Dat het minder vermogen kost om te fietsen met wielkappen is te lezen in dit bericht.

Nieuwe Bestickering

En ik ben nog lang niet door mijn nieuwtjes heen.....
Mijn Mango Sport met de bijnaam "Twango" is de laatste tijd steeds meer getransformeerd dankzij de Aero Top en aanpassingen aan besturing en wegligging en we vonden dat ter gelegenheid van het WK daar ook een aparte bestickering bij hoorde. Onze vaste bestickeraar kreeg mijn Mango mee en hij bracht 'm ter beoordeling na een paar dagen fietsend weer terug. 


Eerste ontwerp van nieuwe Mango Sport bestickering.


We hebben nog wat aanpassingen op het oog, maar zo zal ie in ieder geval tijdens het WK te zien zijn. De piloot ben ik deze keer niet zelf maar mijn goede vriend Ludwig uit Ost-Friesland met wie ik regelmatig op maandag een stukkie ga fietsen. Zie een vorig bericht over vermogenstesten hoe dat zo gekomen is. Het zal  de trouwe lezers van deze blog duidelijk zijn waarom ik zelf niet meedoe, ik durf nog geen risico te nemen nu het zo goed gaat met de achillespees.

Ventisit bodemmat.


Ventisit matjes op de bodem
Nu mijn Mango Sport ingereden wordt in Duitsland door Ludwig mag ik dus zelf heel luxe met ROAMango naar Leer. Die heb ik intussen niet verwaarloosd hoor, want die heeft ook een upgrade gekregen en wel met de Ventisit bodemmatten. Ze zijn erg licht en bedekken de bodem grotendeels. Waar ik tot nu toe de pomp en de reserveaccu inpakte met doek om rammelen en beschadiging te voorkomen is dat nu niet meer nodig. Ik kan alles los in de Mango leggen zonder dat er iets gaat rammelen. Weer een stukje luxe erbij dus. Ik heb natuurlijk ook even gekeken of de matten in de Mango Sport passen. Daar liggen de matjes wat tegen de zijkanten omhoog achterin. Dat is simpel bij (lees: af) te knippen, maar dat is niet eens nodig voor een stabiele ligging.

Rest mij nog deze aanbeveling: kom naar Leer, want het wordt een feest!


Monday, June 17, 2013

Temperatuur onder da Hood

Ik fiets nu zo'n 2 jaar met de tourkap van SinnerBikes en ben er zeer tevreden over. Ook nu de temperaturen eindelijk een beetje zomers worden blijf ik ermee fietsen. Het houdt de wind uit de ogen en de snelheidswinst is mooi meegenomen. Met het vizier gedeeltelijk open kun je de temperatuur goed in de hand houden zolang je een flinke snelheid hebt. Mijn ervaring is dat boven een 35km/uur de temperatuur beneden de buitentemperatuur kan dalen. Mijn Garmin Edge 800 heeft een thermometer en deze heb ik tegenwoordig bovenin de tourkap gemonteerd. Daar kan ik hem het beste aflezen al moet de backlight van het display vaak op een hoge stand vanwege hinderlijke reflecties. De Edge zit daar mooi in de luchtstroom, net als mijn hoofd dus de koelende werking van de langsstromende lucht kan prima vastgelegd worden.

Temperatuursverloop tijdens een 50km tocht

Bij het aflezen van de gps data van het  zonnige fietstochtje van vandaag was dit mooi te zien. De temperatuur begint bij de buitentemperatuur van 25gradenC maar is na ruim 20 minuten flink doorfietsen gezakt naar 20graden.  Na 46km sta ik een poosje stil en terwijl ik dan meestal direct de kap afzet, liet ik 'm nu bewust op met het vizier gesloten. Ik kon de temperatuur snel zien stijgen naar 23 graden (bij de verticale streep op het diagram). Na 6minuten ging ik weer fietsen en zakte de temperatuur weer geleidelijk aan. De resterende tijd was niet meer genoeg om de temperatuur weer naar de laagste waarde te krijgen.

Deze temperatuur is op hoofdhoogte. Voor het lichaam ligt de temperatuur wel hoger. Aangezien je hoofd koel blijft, blijf je voor het gevoel wel redelijk koel terwijl je lichaam ondertussen flink zweet! Je bedot jezelf dus wel een beetje. Het hoofd voert wel veel warmte af, dus je hebt wel degelijk voordeel. Om het effect van de koelende luchtstroom nog te versterken pas ik bij warm weer het principe van de koelkast toe: ik laat water verdampen. Met behulp van een plantenspuit sproei/nevel ik af en toe wat water op mijn hoofd, hals en borst. Dit herhaal ik eens in de 10 minuten ongeveer, wanneer ik merk dat het water verdampt is en de koeling begint te verminderen. Ik kom dus vrijwel droog op mijn bestemming. Een half litertje water is ruim voldoende voor een hele dag koel fietsen.

De douche: de plantenspuit met verlengde slang en spuitnippel.
Een logische verdere ontwikkeling leek het om een douche in de kap te maken, maar door de lange slang die daarvoor nodig was naar de spuitkop bleef deze lang door druppelen en het is erg irritant als dat net in de ogen of op de brillenglazen terechtkomt. Gewoon de plantenspuit even in de hand nemen bleek het handigste.

Als de temperatuur richting de 30graden gaat, gooi ik weleens een computerventilator in de strijd. Dat komt eigenlijk niet zo vaak voor en daarom heb ik nog niet de moeite genomen om dat door te ontwikkelen. Bij stilstand en lage snelheden zoals tijdens klimmen is de ventilator een goede aanvulling omdat het water dan niet voldoende verdampt om te koelen. Op BROL zag ik iemand die een ventliator onder een geperforeerde stoel had gemaakt waarbij de lucht langs de rug wordt geforceerd. Leuk idee, ga ik ook nog 'ns proberen.

Er is nog een goede reden om bij zonnig weer met de toerkap te rijden heb ik gemerkt. Tijdens de terugtocht vanaf Spezi heb ik een dag zonder de tourkap gereden (ik had 'm met klittenband op de top gezet voor me). Aan het eind van de dag was ik flink verbrand.....

Friday, June 14, 2013

NuVinci en Harmony update

Harmony wederom gemonteerd
Ik heb goed nieuws en ik heb slecht nieuws. Naar goed gebruik begin ik met het slechte nieuws: de nieuwe robuustere Harmony die NuVinci me stuurde ter vervanging werkt ook niet naar behoren. De elektronische schakelbox wordt heet na enige tijd. Ik heb deze keer regelmatig gecontroleerd tijdens het rijden. De werking is verder wel goed, maar er klopt duidelijk iets niet want de Harmony hoort niet zo heet te worden. Ik heb nog wat geexperimenteerd met de instellingen in de software door virtuele versnellingen te gebruiken. Dit zou het stroomverbruik beperken door minder vaak schakelen en mijn redenatie was dat de warmte ontwikkeling dan ook wel minder zou zijn. Dat klopt in ieder geval want heet werd de schakelbox niet meer, maar de schakelstappen bij elke volgende "versnelling" werden steeds groter naarmate mijn snelheid toenam. Als bij 15km/h mijn cadans rond de 90rpm was, was deze bij 40km/h nog maar een 60rpm. Dat fietst helemaal niet fijn en is dus ook geen oplossing.

Software probleem
Na hernieuwd overleg met NuVinci support werd duidelijk dat wanneer de NuVinci in een tussenas is ingebouwd, zoals we doen in de Mango, er specifieke software nodig is om de Harmony goed te laten werken. Daar leek aanvankelijk weinig kans op met zo'n kleine doelgroep, dus ik kreeg als advies een 1:1 overbrenging van NuVinci naar het achterwiel te maken. Dat is op korte termijn echter geen optie omdat er dan enige vrij ingrijpende modificaties nodig zijn. Dus tja, eh, wat nu? Handmatig blijven schakelen gaat me prima af hoor, maar mijn opzet was een zeer Gebruiksvriendelijke E-Velomobiel aan de Mensheid aan te bieden (denk er even pompeuze muziek bij, iets van Beethoven of zo) waarbij je niet hoeft na te denken over tijdig op- en afschakelen en de bediening van de e-motor.

Het Goede Nieuws
Kortom het is de hoogste tijd voor het goede nieuws: al snel kreeg ik bericht van NuVinci dat er meer fietsenmakers zijn die een tussenas gebruiken en dat er speciale software geschreven wordt voor hen. Nu is het dus geduldig wachten tot het zover is.
Maar er is eigenlijk nog wel meer goed nieuws: tijdens mijn voorjaarsvakantie rit van Germersheim naar Groningen hebben de handgeschakelde NuVinci en de Sunstar S03 motor probleemloos gewerkt. Het was de meest ontspannen tour die ik ooit heb gemaakt. Vooral het klimwerk was een eitje. Ik heb een poosje geleden de eerste dag langs de Weinstrasse naar de Rijn geupload:

Weinstrasse en Rijn met e-Mango
Het bereik met 2 stuks 16Ah/24V accu's bleek 160km bij heuvelachtig en ruim 200km in vlak terrein. Vrijwel steeds gebruikte ik stand 2 (uit 3) van de ondersteuning. Alleen op de 10% hellingen schakelde ik naar stand 3. Minimum snelheid bij het klimmen die ik nog comfortabel rond kon trappen was 12km/h. Zoals ik vooraf had berekend bleek het versnellingsbereik van de NuVinci plus Sunstar prima geschikt voor heuvels. Je hebt dus inderdaad niet zo'n groot bereik nodig dan wanneer je zonder ondersteuning moet klimmen.

Handschakeling
Maar dat was de vakantie, terug naar het heden.
Om niet te riskeren weer een Harmony in de soep te draaien demonteerde ik 'm weer en zette de handmatige schakelbox er weer op. Dat was snel gepiept want in plaats van kabels en shifter weg te halen, had ik ze gewoon laten zitten en de schakelbox met wat tie-wraps tegen het frame vastgezet.
Toen ik van het werk weer naar huis fietste klopte er toch nog iets niet. Mijn schakelbereik was kleiner geworden. Meer dan een 35km/uur zat er bijna niet in. Hmm, dit heb ik eerder meegemaakt bedacht ik. De oplossing was om de handleiding van NuVinci niet te volgen. De handleiding zegt namelijk de shifter en de naaf in de laagste overbrenging te monteren. Andersom blijkt beter te werken, dus de shifter en de naaf in de hoogste overbrenging zetten en dan het spul inbouwen. Inderdaad, toen ik de volgende dag dit zo uitvoerde kon ik een 44km/h halen zonder idioot snel rond trappen.

Happy End?
Er volgt ongetwijfeld nog een vervolg..... misschien zelfs een Happy End?

Sunday, June 9, 2013

Vermogens testen met de Mango

Welke Sinner Cap is het snelst? ;-)

De laatste tijd heb ik het druk gehad met van alles en nog wat dus ik heb wel wat blogwerk in te halen.
Om met mijn laatste activiteit te beginnen: Vorige week heb ik de vermogensmeter overgeplant in mijn Mango Sport. In ROAMango zat deze voorheen en van de metingen die ik daarvan bewaard heb, heb ik geleerd dat ik een tour-duurvermogen voor een hele dag fietsen van ongeveer 160Watt in de benen heb. Nu er een motortje in ROAMango zit was het niet meer mogelijk om daar de vermogensmeter van Power2Max in te handhaven. Op die plek zit nu immers de Sunstar S03 motor.

Maar wat ga ik nu eens meten? Een goede aanleiding diende zich al snel aan. Tijdens een van de maandagbrunches in Bunde samen met mijn Duitse fietsvriend Ludwig vertelde hij dat hij mee wilde doen aan het WK HPV in Leer. Ik zal daar alleen als toeschouwer zijn om elk risico op nieuwe problemen met de achilespees te vermijden. Al kletsend liet Ludwig vallen dat hij op het stratencircuit in Leer flinke problemen verwacht in de bochten. Hij rijdt nu in een Quest en ik had wel wat tips om deze in race-trim te brengen middels aanpassing van de wielophanging en voorvering. Maar ik kreeg op een gegeven moment een donkerbruin vermoeden dat Ludwig op wat anders aanstuurde. Ludwig's eerste velomobiel was een Mango en hij weet wel dat je daar sneller mee door een bocht komt. Dat betekent minder snelheid verliezen en met een lichtere velomobiel kun je gemakkelijker versnellen, dus.... hij dacht dat hij met een Mango weleens sneller zou kunnen zijn op dit bochtige circuit dan met een Quest. Nou dat is dan geregeld zei ik, je gaat met mijn Mango racen. Ludwig vond het een prachtig idee.

Als mecanicien zag ik het als mijn voornaamste opgave de Mango in racetrim te brengen, maar natuurlijk is dit ook een mooie gelegenheid om mijn werkgever SinnerBikes te promoten. Aangezien de Aero Top in productie is genomen en mijn eigen top beschadigd is geraakt bij een 270 graden koprol bij een veel te voortvarend genomen bocht was het niet zo moeilijk. Toevallig had een klant op het laatste moment een andere kleur gekozen voor haar Aero Top dus ik kon een witte Aero Top monteren. Een mooie gelegenheid om een vergelijking tussen de twee toppen te maken middels een vermogensmeting! Maar tussendoor moest ik natuurlijk de oude top eraf schroeven, de flenzen schoon maken, foto's schieten, de nieuwe top erop schroeven... en dat alles na werktijd. Al met al was er een flink tijdsverloop tussen de twee metingsessies, in welke tijd de temperatuur 4graden daalde en dat betekent een iets hogere rolweerstand voor de Aero Top metingen. Bovendien had ik met de ronde top maar twee metingen gedaan, 1 keer de wind mee en 1 keer de wind tegen en dat is eigenlijk te weinig voor een betrouwbaar resultaat. Of er een significant verschil tussen de twee toppen is qua vermogensbehoefte kan ik niet zeggen. Nu verwachtten we geen aerodynamisch voordeel hoor. De Aero Top biedt vooral beter zicht naar voren en een mindere zijwindgevoeligheid.

Maar ik dwaal af, want eigenlijk wilde ik vooral een aantal aerodynamische modificaties uitproberen. De Tourkap ligt natuurlijk het meest voor de hand en daarnaast het zoveel mogelijk afdichten van de openingen in de wielkasten. De tourkap fiets ik bijna altijd mee en voor de wielkast afdichtingen bestelde ik dunne lexanplaten waarvan ik plaatjes op maat uitknipte. Ik besloot om als nultest een open Mango te nemen, dus zonder tourkap of foamdeksel.


Mango met Aero Top maar zonder tourkap. 
Ik had nu geleerd dat de metingen zo snel mogelijk na elkaar moeten worden gedaan en dat er herhalingen moeten zijn om eventuele rare metingen uit te kunnen sluiten. Liefst ook bij windstil weer, maar ik had geen zin om te wachten daarop, want in Groningen waait het meestal. Windkracht 3 is toch wel flink om een meting te gaan doen, maar ik waagde het er maar op. Ik werd beloond met verrassend consequente waarden tussen de herhalingen. twee keer met wind mee en twee keer met wind tegen met 40km/h en daarvan het gemiddelde vermogen. Ik ga hier geen absolute waardes posten maar procentuele verschillen.

Mango Sport met tourkap, mijn meest gebruikelijke configuratie.

De tourkap is een zeer zinvolle aerodynamische toevoeging aan de Mango, ik berekende liefst 15% minder vermogensbehoefte.

Wielkappen om zoveel mogelijk de wind langs de wiel en wielkast te geleiden

Ook de opening aan de onderkant moet dicht voor een maximaal effect
Het zoveel mogelijk sluiten van de wielkast is veel ingrijpender, want de stuuruitslag wordt er flink door beperkt. Zoals ik het hier heb uitgevoerd wordt de draaicirkel ongeveer 20 meter ipv. 7.3 meter.... Prima voor het op hoge snelheid nemen van niet al te scherpe bochten, maar bepaald niet handig in het dagelijkse verkeer. Andere Mango rijders zoals Rudolf Kooistra en de Duitse ontwerper van de Aero Top: Detlef Hilgendorf, hebben een wat andere vorm gekozen waarbij ze weliswaar gebonden zijn aan 1 bandenmaat, maar wel een normale stuuruitslag hebben. Dat is voor dagelijks gebruik nog wel interessant. Ooit ga ik dat namaken en daarmee metingen doen, maar voorlopig komt dat er denk ik niet van.

Maar wat doet het nu? Wel het is voor een wedstrijd wel de moeite met 20% minder vermogensbehoefte dan geheel open rijden maar het is duidelijk dat de tourkap de grootste klap uitdeelt (wielkappen plus tourkap geeft 8% minder vermogensbehoefte t.o.v. alleen tourkap).

Samenvattend: De tourkap geeft 15% minder vermogensbehoefte t.o.v. open rijden en de tourkap+wielkappen 20%.

De omstandigheden tijdens de metingen: Snelheid 40km/h, Temperatuur: 14 graden, Windkracht: 3 Beaufort oftewel 16m/s NNE, Wegdek: Ongeveer 500meter asfalt fietspad, kaarsrecht en perfekt waterpas zonder hobbels, maar door het grove ingestrooide grind een vrij hoge rolweerstand.