Stratencriterium WK Leer |
Het doel is het ligfiets, trike en velomobieltreffen rondom de Bodensee. Mijn gastheer daar is Werner Klomp, de in Oostenrijk woonachtige Nederlander die eind vorig jaar naar de Oliebollentocht heen en weer fietste. Overnachten onderweg erheen doe ik in jeugdhotels en B&B. Dat vergt een goede voorbereiding want om zeker te weten dat er plaats is ben ik bezig alle overnachtingsplekken vooraf te boeken. Ik heb in Google Agenda alle slaapplekken ingeroosterd en een link gezet naar de routes die ik op ridewithgps.com heb opgeslagen. Mijn gps kan niet alle routes opslaan, dus ik moet onderweg routes wissen van het apparaat en de komende routes erop zetten. Mijn laptop gaat daarom mee. Die zou ik sowieso graag mee willen hebben voor het opslaan van filmmateriaal, foto's en het bijhouden van deze blog.
Een strakke planning ten opzichte van kamperen maar het heeft een boel voordelen. Ik hoef minder bagage mee te nemen, ontbijt is inbegrepen, ik slaap in een komfortabel bed (mag ik toch hopen), hoef niet ver te lopen voor toilet/douche en geen natte tent mee te sleuren. Bovendien heb ik dan wifi!
In het Zwarte Woud en op de terugweg door de Vogezen moet ik heel wat hoogtemeters maken, dus een laag gewicht is belangrijk. Daarom heb ik ook lang gedubt of ik nu wel of niet de SinnerBikes tourkap mee zou nemen. Het weegt een kilo meer en heeft totaal geen nut bij het klimmen. Integendeel: de rijwind valt dan weg en dan kan het bloedheet worden. Het zou echter wel erg miserabel zijn als het bijvoorbeeld een week lang regent en ik me moet behelpen met de schuimkap (kuch). Het andere uiterste is dat het konstant 30 graden is en de zon volop schijnt. Ik moet dus de tourkap af kunnen zetten op momenten dat ik klim of als ik langzaam door een stad navigeer. De enige plek die volgens mij in aanmerking komt, is voor me, op de top. Ik heb dat al uitgeprobeerd dit voorjaar tijdens de terugtocht vanaf Spezi. Met klittenbandstrookjes op de top en verlengde klittenbanden aan de kap bleef het zelfs bij 50km/h goed op z'n plek, maar er was teveel beweging mogelijk en daardoor raakt op den duur de gelcoat beschadigd.
Ik heb het nu een beetje anders gedaan: tape op de top en klittenband onder de kap geplakt en corresponderend klittenband op de top. Dit zit nog steviger en de kap schommelt niet steeds een beetje heen weer. Doordat ik de klittenband op de top weer op tape heb geplakt is het later in de herfst weer gemakkelijk te verwijderen. De tape voorkomt ook dat de gelcoat beschadigd. De kap van de top halen is gemakkelijk, al zie ik het me nog niet tijdens het fietsen doen. Gewoon de kap optillen, de ene na de andere klittenstrook los pellend en ik kan de kap weer op z'n plek zetten.
Kap blijft netjes op z'n plek |
vrijwel onzichtbaar: witte tape onder de klittenbandstroken |
Uiteraard heb ik ook even gekeken hoeveel vermogen het kost als ik de top zo meeneem. Ik moet ongeveer 20% meer vermogen trappen (bij 40km/h) dan met de tourkap op z'n plek?! Dat is nog slechter als gewoon open rijden. Uit ervaring weet ik echter dat ik grotendeels toch wel met de kap op rijdt, dus ik zit er niet mee.....
No comments:
Post a Comment