Dinsdag: Saarbrucken-BadenBaden
Van Saarbrucken naar BadenBaden was een erg warme dag en bovendien enorm klam. Volgens mijn, middels ridewithgps, opgestelde route zou ik het in 150km moeten kunnen doen, maar het zouden er door verkeerd rijden, zoeken en door het verzinnen van alternatieven voor niet bestaande wegen liefst 190km worden. Dat mag dan niet veel lijken voor Nederlandse velonauten, maar in Saarland zijn er veel korte maar pittige klimmetjes. De klap op de vuurpijl was wel een binnendoor weggetje die er thuis op het beeldscherm leuk uitzag, maar na een angstwekkende achtbaan rit naar beneden bleek er enkel een onverhard bospad te zijn. Dus maar weer naar boven gekropen. Het laatste stuk was het steilst en kreunend en tegen de kramp aan draaide ik de weg weer op.Goed, dat doen we dus niet weer. Kleine weggetjes worden voortaan gemeden nam ik me voor, zeker als het zowat verticaal naar beneden gaat. Eerst uitzoomen en kijken of de weg rechtdoor wellicht ook uiteindelijk weer op de track uitkomt.
Het kleine stukje Frankrijk dat ik doorkwam leverde ook nog wat "leuke" verassingen op. De kaartinfo op de Garmin bleek niet altijd even accuraat, maar gelukkig liep er een vrij goed fietspad langs de Rijn. De brug leek op een rekwisiet voor een film over de tweede wereldoorlog, kompleet met bomkraters. In ieder geval was ie er wel.
Met al dat klamme hete weer kon het niet uitblijven: onweer in de bergen met veel regen. Eerst liet ik de verkoeling lekker over me uitstorten, maar na een poosje werd het toch wel zo bar dat ik de toerkap opzette. Die had tot dan toe stevig op de neus gelegen met 4 stukjes klittenband (ook nog bij 70km/h). Toen ik bijna weer eens op een bospad geleid werd liep door overhaast schakelen de ketting van het kleinste blad. Het is hartstikke leuk zo'n vermogensmeter maar dan moeten de tand bladen wel 10-speed compatibel zijn. Ik moet telkens voorzichtig zijn bij het terugschakelen. Vanwege de stromende regen probeerde ik de ketting met de voet er weer op te leggen, maar helaas kwam de ketting helemaal klem te zitten. Dus in de stromende regen de Mango op z'n kant, de handen onder de kettingolie. De regen was niet koud dus ach....
Na een uur in de stomende regen was ik het onweersgebied uit gefietst en hier waren de wegen weer droog. Ik had mijn Garmin leeg getrokken door het gebruik van back light. De back-up accu met usb aansluiting bleek weinig sap te hebben dus er zat maar 1 ding op: de laptop tevoorschijn halen en daar de Garmin mee opladen. Een Franse boer dacht dat ik pech had en of ik al iemand gebeld had. Ik begon in het Engels, want ik spreek amper Frans maar na wat geharrewar bleek de man prima Duits te spreken. Logisch, zo dicht bij de grens.
Toen ik dan uiteindelijk in BadenBaden aankwam had ik nog een ernstig obstakel te overbruggen: de spoorweg. Er liep een drukke weg parallel aan en die zijn meestal te prefereren boven het fietspad, maar nu even niet. Het fietspad bleek namelijk een tunneltje te hebben bij het station terwijl de drukke weg kilometers doorging zonder enig uitzicht op een overweg. Ook de Garmin kreeg er geen in zicht, dus ging ik maar weer net zover terug tot ik eindelijk op het goed afgeschermde fietspad kon komen. De klim naar de burcht was vrij heftig aan het eind van de dag en ik had flinke honger toen ik om even voor 9uur aankwam. Ik heb dus maar een pizza besteld. Daar houd ik eigenlijk niet zo van, maar een hongerige wolf schrokt alles naar binnen.
Na het douchen kom ik erachter dat ik maar 1 shirt bij me heb, mijn fietsshirt die doornat is van zweet en regenwater. Geen probleem, shirt en ander te wassen kleding op de douchevloer, shampo water erdoorheen laten lopen, er wat op rond stampen, uitwringen en direct weer aantrekken :-) Na een uur is het weer droog en geen hond die merkt dat ik met druipend shirt rondloop.
Foto's van de hele reis zijn te vinden op Facebook Je hoeft zelf geen Facebook account te hebben om de foto's te kunnen bekijken.
Helaas heb ik geen complete log van de gps data en vermogensmeting. Ik vergat soms op het knopje te drukken waarmee je de rit kunt opslaan.
No comments:
Post a Comment