Het laatste nieuws, SinnerBikes doorstart en GBSR2014

Na Cycle Vision heb ik niets meer geschreven op mijn blog. Dat terwijl er intussen heel veel is gebeurd. SinnerBikes start door onder Drymer dus ik heb weer een baan. Daar valt veel over te vertellen natuurlijk, maar het voornaamste om te vermelden vind ik dat mijn voormalige werkgevers Jan en Harma mijn bewondering en volle respect genieten om de wijze waarop ze deze moeilijke episode in hun leven aangepakt hebben. Deze geweldige mensen zitten nimmer bij de pakken neer en zullen ook in de toekomst betrokken blijven.
Gaan er dingen veranderen? Zeker weten, het doel is om regelmatig met een nieuw model velomobiel te komen.  Hoe solide het concept van de Mango ook is en we altijd zijn blijven verbeteren, de markt vraagt om af en toe een nieuwe uiterlijk en om specifiekere aanpassing aan verschillende rijdersgrootte. Daar gaan we aan tegemoet komen. Natuurlijk blijven we letten op praktische inzetbaarheid, probleemloos onderhoud, veiligheid en last but not least: de efficientie. Ik heb er ontzettend veel zin in!

Verder de GBSR2014, de tocht rond de Oostzee. Ik heb de keuze gemaakt om me geheel te richten op de video verslaggeving van GBSR2014 op Vimeo en YouTube en af en toe een update via Facebook onder #gbsr2014. Met de videos ben ik nog steed druk bezig..... Onderweg kon ik niet zoveel doen aan bewerking en bovendien waren de internet connecties op de campsites meestal zo slecht dat ik enkel korte filmpjes met wat lagere bitrate kon uploaden. Ik heb daar met behulp van Quicktime een oplossing voor gevonden door uit lange clips de leukste momenten uit te kiezen, in te korten, op te slaan in 720p en vervolgens te uploaden naar een geheel aan GBSR gewijdt kanaal op Vimeo. Toch heb ik tijdens rustdagen nog kans gezien om twee uitgebreidere filmpjes te maken, bewerkt met iMovie. Van de nachtrit en van de dag dat we Polen bereiken. Veel ruw materiaal van Denemarken en Zweden moest ik noodgedwongen van de laptop kieperen: een keuze tussen door kunnen filmen of dit ruwe materiaal bewaren voor latere bewerking thuis. Ik heb in Helsinki 2x32GB SD kaartjes gekocht om herhaling van deze kleine ramp te voorkomen.

Een uitgebreid verhaal over GBSR schrijf ik hier niet want ik hou mijn kruit droog voor het blad Ligfiets&. In ieder geval was de tocht een geweldige belevenis en een enorm succes, met veel media aandacht in Duitsland, Denemarken, Zweden en Finland. In de Baltische staten en Polen hebben ze begrijpelijkerwijs wel wat anders aan hun hoofd en zijn we dan ook amper geinterviewd. Interesse was er echter wel degelijk hoor.
Deze tocht was een bevestiging van wat ik al wist: de Mango is nog immer een van de meest veelzijdige, praktische en snelle velomobielen in echte "alledaagse" omstandigheden. Ik kon alle andere rijders op een na de baas, op goed en slecht wegdek. De langste dagtrip van 270km deed ik met een gemiddelde van 37,4km/h, niettegenstaande 5km gravel en daarna nog eens 5km wegwerken net voor de Litouwse grens. De lichtere combinaties van kleinere rijders in de Evo's waren wel iets sneller bij de langere klimmetjes, maar de rollende heuvels met soms slecht wegdek overheersten en daardoor kwam de combinatie van een fitte Harry en een snelle doch straatwaardige TransforMango heel goed uit de bus. Sprinter Markus in zijn Milan had ik tijdens de nachtrit een heuse shootout mee in de ochtenduren. Hij kon me niet lossen...

Bovendien had ik bijzonder weinig werk aan het rijdende houden van de Mango. Ik had geen enkele lekke band en geen enkel technisch defect. 2 keer heb ik de banden wat bijgevuld en drie keer de ketting gesmeerd. Oh ja, een velcro bandje had losgelaten en met dank aan Velomobilcenter.dk heb ik er een nieuwe aan de kap gezet. Nee, ze wilden er geen geld voor nemen. Oh, en de lege batterij van de vermogensmeter, waardoor ik van 4 dagen geen vermogensgegevens heb (jammer). Een Fin heeft in Helsinki me een nieuwe specifieke batterij bezorgd. Mijn dank aan de anonieme donor, wederom gratis.....

Wat zeker aanleiding tot discussie zal geven is de keuze van mij om de gehele tour met de onvolprezen tourkap van SinnerBikes te rijden. Veel GBSR rijders zaten dag na dag af te wachten wanneer ik 'm eraf zou gooien, maar nee hoor. Voor mij is het na jaren van experimenteren inmiddels een gepasseerd station. Ook bij hogere temperaturen en in de volle zon is de kap fijn. Zeker voor diegenen die snel zonnebrand en/of een zonnesteek oplopen is het zeker een overweging waard om juist in de zomer met de kap te rijden. Dan moet er natuurlijk wel aan de voorwaarde van goede koeling voldaan worden! En dat kan.....

De sfeer in het GBSR team was bijzonder goed. Natuurlijk was er enige rivaliteit onderling, onvermijdelijk met bij gelegenheid flinke testosteron en andere andere dampen opstijgend uit onze velomobielen. Maar we vergaten zeker niet om aan de bloemetjes te ruiken en natuurlijk af en toe een duik te maken in de Oostzee of een van de veel kleine meertjes onderweg.

Ach,  ik ben toch een verhaal begonnen merk ik. Beschouw het maar als de teaser voor de volgende Ligfiets& ;-)

BTW: hulde aan de zeer goede voorbereiding van GBSR2014 door Josef Janning, alias Jupp.
BTW2: Deze tocht wil ik zeker nog eens herhalen, maar volgend jaar zomervakantie ga ik richting Slowakije. Het idee is om ook andere velomobilisten uit te nodigen, zonder ondersteuning van een busje te rijden, te overnachten in hostels en jeugdherbergen om de bagage te beperken. Denk er eens over na.... Omdat er geen ondersteuning is, mogen er enkel velomobilisten mee die goed voorbereid zijn.