Wednesday, March 6, 2013

Voorjaarskriebels.

Mijn eigen Electrango staat in de steigers. De motor, accu en interface zijn ingebouwd door Jan en voordat een en ander definitief aangesloten kan worden moet ik de NuVinci inbouwen en hier en daar nog wat kleine wijzigingen uitvoeren. Dat doe ik in mijn vrije tijd en aangezien ik op zaterdag werk zou ik dat maandag en/of dinsdag gaan doen. Maar jullie weten het, het was beide dagen prachtig weer dus tja... ik ben maar lekker gaan fietsen. Mijn Electrango moet maar even wachten.
Het ligt voor de hand dat zulke zonnige ritten doen verlangen naar de zomervakantie. Met het uitstel van de EuroTour moest ik zelf weer wat bedenken en ik dacht dan nu eindelijk de reis naar vienden in Slowakije te gaan maken die ik al zo lang wil gaan doen. Werner Klomp, die naar de Oliebollentocht in Zwolle was gereisd vanuit zijn woonplaats in Oostenrijk (en weer terug!) kwam echter met een wel heel aantrekkelijk alternatief: het 3e Bodenmeer Zomer Velomobieltreffen

Oke, het doel staat vast maar hoe? Het begint al met de keuze van de velomobiel (ik bezit er inmiddels 3), maar echt moeilijk is dat niet. Nog afgezien van het feit dat ik nog heel voorzichtig met de achillespees wil omgaan, ben ik erg nieuwsgierig hoe Electrango zich houdt bij lange dagafstanden. Met 2 accu's van elk 16Ah heb ik volgens mij een bereik van ongeveer 270km. Ruim meer dan ik per dag wil doen, maar ik heb liever capaciteit teveel dan te weinig. Natuurlijk is het bereik flink minder in heuvelachtig gebied, dus dan komt enige overcapaciteit wel van pas. Dat het met ondersteuning vlot fietst in heuvelachtig gebied was goed te zien aan de ROAM rijders met een electromotor. Die reden met gemak weg bij de anderen zodra het omhoog ging. Overigens ga ik zoals het er nu uitziet langs de Rijn en niet zoals vorig jaar door het vrij heftige Sauerland en Taunusgebergte.

Niet dat ik dat niet weer zou willen, want het is mooi, afwisselend en rustiger dan langs de dichtbevolkte Rijn, maar qua navigatie is de Rijn route wel gemakkelijk en eenmaal beneden de grootste steden is het heerlijk fietsen in het Rijndal.
Er meldden zich al snel meer die wel wat zagen in deelname aan het Bodenmeer Treffen. Hoewel het voor de meeste velomobilisten de gewoonte is om te kamperen met tenten kijk ik ook daar tegenwoordig wat anders tegen aan. Bij meerdaagse tochten doe ik sinds een jaar of twee steeds vaker B&B en jeugdherberg aan en dat bevalt me erg goed. Je hoeft geen tent op te zetten, boodschappen te doen of zelf te koken. Daardoor heb je aanzienlijk minder spul mee te sleuren (het minder gewicht gaat in mijn geval natuurlijk in de accus en motor zitten ;-)
Ik vind het ook heel prettig en afwisselend om 's avonds ergens een restaurantje te zoeken. 's Morgens heb je geen tent op te breken, ontbijt is ook al geregeld, dus je kunt snel weer verder. Met organisaties als http://www.vriendenopdefiets.nl/ en http://www.bettundbike.de/ is het geen al te hoge aanslag op de portemonnee.

Mijn reisgenoten houden het echter nog graag op ouderwets kamperen en het is natuurlijk leuk om samen te reizen, dus ik op zoek naar manieren om de "ongemakken" zo minimaal mogelijk te houden. Ik heb heel veel bagageruimte in mijn Mango Tour en ook qua gewicht hoef ik niet al te moeilijk gaan doen vanwege de hulp van de motor als het bergop gaat. De hangmat van Hennessy waar ik al vaak mee kampeerde is een heel comfy en superlichte oplossing. Er kleven wel bezwaren aan, zoals de wel heel beperkte ruimte voor bagage, het soms moeizame vinden van een geschikte plek om op te zetten en de matige storm- en regenbestendigheid. Opzetten en afbreken gaat vlot maar duurt uiteindelijk door het gezoek naar een geschikte plek meestal net zolang of langer als bij een tent.

De snelst op te zetten en af te breken tent is zonder meer de pop-up tent. Lee W. gebruikte de 2 persoonsversie van Quechua tijdens ROAM en het was duidelijk dat hem dat veel tijd bespaarde. Hij was er dan ook heel tevreden mee. Alleen.... door de constructie met opgerolde glasfiber stokken is het nogal een groot pakket die eigenlijk niet in een velomobiel past. Tijdens ROAM geen probleem omdat onze spullen werden vervoerd, maar nu moet ik de tent in de Mango hebben. Na een chatsessie met Lee en wat rondneuzen op het Internet heb ik het er maar op gewaagd een 1-persoons Quechua aan te schaffen. Ik had uitgemeten dat met een beetje ovaal duwen de ringen onder de rand van de Mango geklemd konden en dat blijkt gelukkig te kloppen. Het pakket is zo dun dat ik naast de opgerolde tent kan zitten als ik de schouderpad aan die kant weghaal. Of dit niet te oncomfortabel is tijdens het fietsen zal moeten blijken, want het kon weleens zweterig klef worden aan de arm. Maar ook daar is een mouw aan te passen met bijvoorbeeld een kledingstuk eroverheen.

De Quechua 1 onder de instaprand geklemd
Ondertussen heb ik ondanks het uitstel van het afbouwen van mijn Electrango toch al even kunnen proeven aan het rijden met Sunstar en NuVinci Harmony. Een Duitse klant die al een Mango met NuVinci Harmony heeft (en daar zeer tevreden mee is), had mijn blog gelezen. Toen hij de Mango kocht was hij al geinteresseerd in ondersteuning, maar toen was de techniek eigenlijk nog net niet zover. Hij wilde de Sunstar zo snel mogelijk ingebouwd hebben. Vorige week hadden we wat ruimte in de planning en vanmorgen kon ik een testrit maken. Nu is meteen mijn belangrijkste vraag beantwoordt: ik vroeg me namelijk af of ik toch de neiging zou hebben om te gaan schakelen in een bocht. Ik ben namelijk helemaal gewend om met een lagere cadans de bocht uit te fietsen. Ik had die neiging nu echter niet. Ik stelde in de eerste meters de draaishifter in en na wat experimenteren met hogere en lagere cadans had ik al snel de meest aangename trapsnelheid gevonden. Daarna heb ik de shifter niet meer versteld, ondanks veelvuldig remmen, optrekken en bochtjes maken. Dat biedt mij de gelegenheid om de shifter op een andere plek dan het stuur te zetten, maar ik moet nog bedenken waar dan wel. Het idee van een helemaal leeg stuur spreekt me zeer aan....
Ik was bij dit alles even vergeten dat de ondersteuning beperkt is tot 25km/uur. De km-teller was duidelijk niet goed ingesteld, want die gaf 32km/uur aan op het moment dat de motor stopte.....tsss.

Overigens betekent dit dat mijn blog in het buitenland wordt gelezen, nietwaar? Vanuit anders-sprekende landen heb ik al meer reacties gehad dan vanuit het eigen Nederland! Google vertaling doet kennelijk goed werk.

2 comments:

Reinhard said...

De duitse klant zegt, dat de nederlandse meer fietsen dan lezen oder schrijven blogs. Behalve Harry natuurlijk ... ;-).

Kevin Champagne said...

Most of my blog readers are from the Netherlands. Most of the blogs I read here in Canada are from the Netherlands. I guess the Dutch have more Velos?