Wednesday, January 9, 2013

Een ommezwaai

Mijn collega's plagen me ermee, maar het kan me niet schelen. Ik ben helemaal happy met "Electrango" de naar e-assist omgebouwde rode Mango Sport waarmee men bij Sinner Bikes (voor wie het nog niet begrepen heeft, daar werk ik) kan proefrijden. Waarom rijd ik ermee? Om die vraag te beantwoorden moet ik terug gaan naar voorjaar 2012. Ik ben toen met mijn ROAMango naar Germersheim gefietst om het nuttige en het aangename te verenigen: een korte fietsvakantie en mijn collegas helpen bij de Sinner stand bij de Spezi beurs voor speciale fietsen. Een videootje van de reis:



Dat aangename viel een beetje tegen, want ik had nog niet zo veel gefietst en het was dus best zwaar, zeker omdat ik perse op de heenweg door het mooie Sauerland en het Taunusgebergte wilde. Of de steile klimmetjes me genekt hebben of dat de nieuwe schoenen de schuld waren wil ik af zijn. In ieder geval begon mijn achillespees op te spelen. Na mijn schoen een stuk af geknipt te hebben leek het weer beter te gaan en uiteindelijk kwam ik in Germersheim terecht.



Links de afgeknipte tong. Deze drukte op de achillespees

 Het weer was prachtig en na twee dagen Spezi was ik er niet vanaf te brengen om weer terug te fietsen, maar dan de vlakke route langs de rivieren. Vooral de laatste dag viel me zwaar, ik fietste tergend langzaam en mijn rechterbeen deed het meeste werk. Soms klikte ik de linkervoet zelfs even uit. Mijn achillespees zag er zo uit bij thuiskomst:


Niet best....
Nu had ik al van verschillende kanten gehoord dat een achillespeesblessure erg lang kan duren, maar ik was er niet voorbereid dat ik me zelf zo moest beheersen tijdens het fietsen. Voor ik het wist had ik weer eens lekker doorgestampt, mezelf teveel belast en was meerdere keren daardoor terug bij af. Dat ik niet veel pijn ervoer was niet behulpzaam, de pijn kwam altijd pas de volgende dag en niet tijdens het fietsen zelf.
Aan het eind van het jaar durfde ik buiten het forensen van slechts 10km per dag nauwelijks nog te fietsen en zelfs dat was teveel want het vele stoppen en weer optrekken in de stad was juist funest. Komplete rust op de vrije dagen maakte enkel dat de boel helemaal stijf werd. Met veel massage kreeg ik de boel dan weer los, maar ik werd er een beetje moedeloos van. Ik wilde onbekommerd vlot kunnen fietsen zoals ik altijd gewend was.

Nu wil het toeval dat we bij Sinner dus die Mango Sport opgekalefatert en van de Sunstar motor voorzien hadden en als gecertificeerd testrijder heb ik daarmee dus wat forensen ritjes mee gedaan. Ik merkte al snel dat dit me goed deed. Geen belasting en toch lekker de voeten ronddraaien, heerlijk. Het voelde als constant een rustige kruissnelheid aanhouden, want zodra ik ook maar een beetje kracht zette bij het wegrijden van stoplicht of bij het optrekken na een bocht dan kwam meteen de motor in actie en als ik mijn eindsnelheid nader en geleidelijk minder kracht zet, neemt ook de ondersteuning geleidelijk af. Dat is het specifieke van het Sunstar systeem want deze meet hoeveel kracht je zet op de pedalen en hoe harder ik trap, hoe meer ondersteuning ik van de motor krijg. Geniaal systeem. Je hoeft niets te bedienen, je moet enkel 1 van de drie stappen kiezen en gaan met die banaan, ehhh... Mango.

Met de Oliebollentocht in het vooruitzicht hoefde ik niet lang na te denken. De 110km naar Zwolle heb ik twee dagen tevoren met de Electrango afgelegd op stand 2. Met een extra accu moest dat gemakkelijk kunnen. 's Avonds de beide accus met twee meegebrachte laders opgeladen en de volgende dag de 55km van de route voorgereden met 5 andere rijders. Die kon ik met 1 accu uitrijden, maar voor de zekerheid ook tijdens de eigenlijke Oliebollentocht de tweede accu toch maar mee genomen. Videootje van de zeer geslaagde Oliebollentocht: https://vimeo.com/56577126 

Na 330km in 4 dagen voelde mijn achillespees beter dan ervoor! Je begrijpt dat ik deze unieke behandeling nog even voortzet. Tijdens het rijden met Electrango zijn me meer zaken opgevallen die ik niet van tevoren had kunnen bedenken. In volgende blog postings zal ik daar meer over vertellen. Nog 1 video met origineel geluid (wel wat versnelde stukken) van een plezierritje met Electrango op stand 3 door "Stad" Groningen op een druilerige maandagmiddag:











5 comments:

Gerrit said...

Geweldig Harry , een therapeutische Mango

Harry Lieben said...

Een Mango is voor mij altijd al therapeutisch geweest, maar nu is er een dimensie bij gekomen :-)

Mick said...

Heel recent nog ben ik ook achter een electramotor voor m'n Limit aan geweest. Ik had namelijk een onhoudbare last van brandende voeten iedere keer. Ondanks dat ik vanuit stilstand terug schakelen kan !
Gelukkig ben ik er achter gekomen dat het door m'n 'fijne nieuwe' Northwave schoenen komt. Met de oude Agu's helemaal geen last :)
Maar da's natuurlijk wat anders dan 'n achillespees...
Mvg Mick

Unknown said...

Harry,

Al tijden ben ik last van mijn achillespees, podo en physio behandelingen gehad. De klachten zijn een stuk minder geworden, wat ik me afvraag is er een velomobiel meting zoals deze voor racefietsers zijn? Zodat de ligpositie goed ingesteld wordt om zoveel mogelijk klachten te voorkomen.

Groet,
Herman de Ridder
Q467

Harry Lieben said...

De vuistregel is dat je op een ligfiets/velomobiel met de hak op het pedaal een gestrekt (maar niet overstrekt) been hebt. Vandaaruit kun je desgewenst nog verder millimeteren naar de positie die persoonlijk het beste bevalt. Ik had de pedalen altijd wat verder weg staan dan de vuistregel, maar vanwege de achillespees klachten heb ik ze nu juist wat dichterbij. Het verschil tussen die twee posities is maar 2cm, maar het ontlast voelbaar de achillespees.
De ligpositie kun je vergaand verstellen bij de Mango. De een ligt graag wat meer, terwijl de ander graag wat rechterop zit. Er zijn twee lengtes van stoelen en er kan nog gevarieerd worden met dikkere of juist dunnere zitmatjes. Het komt weleens voor dat iemand die een korte stoel heeft gekregen toch beter af blijkt met een lange.