Lekke banden weer.

Waarom raken banden sneller lek bij nat weer? Ik denk dat onderstaande foto het aardig duidelijk maakt.

Nieuwe Kojak band na ritje in de regen.

Kleine steentjes/stukjes glas zijn blijven plakken na een ritje in de regen. Bij droog weer vallen die steentjes er direct weer af en hebben ze maar kort de gelegenheid om in het rubber te prikken. Bij nat weer blijven ze veel langer aan de band "plakken" zodat de kans groter is dat een zo'n steentje in het rubber prikt. Eenmaal vast geprikt in het rubber is het slechts een kwestie van tijd dat ie zich door het rubber heen werkt en de binnenband lek prikt. Wat de zaak nog beroerder maakt is dat nat rubber gemakkelijker snijdt dan droog rubber. Zonder gekheid: als je een strook rubber wilt afsnijden dan gaat dat het makkelijkst met een nat mes!

Er wordt weleens beweerd dat slicks (banden zonder profiel) ware steentjesmagneten zijn. Ik zou het niet kunnen zeggen, maar het is in ieder geval zo dat bij slicks er een groter oppervlak is waar de steentjes in terecht kunnen komen en vaak is de rubberlaag van slicks dunner als bij profielbanden.

Een beloftevolle strategie om prikkende steentjes te voorkomen is wat Hasse demonstreerde tijdens de ROAM2011 tocht. Terwijl veel rijders om de haverklap lek reden met hun snelle banden op de rommelige "shoulders" (vluchtstroken) wist de immer goedlachse Deen bijna tot Chicago lekvrij te blijven met de dunne Durano banden. Zijn methode was om bij elke stop even de banden met de hand af te vegen zodat alle verzamelde steentjes eraf vielen. Mike voelde zich zo geplaagd door Hasse's succesvolle strategie dat hij applaudisseerde (1min55sec in de video) toen hij uiteindelijk op een met steenslag verhard pad dan toch lek reed.

Nou ben ik eerlijk gezegd niet zo'n bandenveger, maar het is toch leuk om te zien dat een doordachte theorie ook echt werkt.
Mijn strategie? Ik leg dagelijks banden om en ben er daardoor heel handig in geworden. Een anti-lek band mag dan niet zo vaak lek gaan, maar het zijn over het algemeen erg stugge banden die moeilijk eraf te halen en erop te leggen zijn. Een lekke Kojak of Durano ruk ik met een paar bewegingen van de velg en een reeds gedeeltelijk opgepompte biba in de reserveband maakt het simpel om snel weer verder te kunnen. Mijn keus voor een andere band in de winter is dan ook meer gericht op een goede grip, dan op lekbestendigheid. Wat dat betreft is de Vredestein Perfect Moiree nog steeds mijn favoriete winterband, want die heeft me nog nooit in de steek gelaten als het eens glad in een bocht bleek.

Tot slot een van de meest populaire YouTube video die ik ooit gemaakt heb, waarin ik laat zien hoe je het best te werk kunt gaan bij het banden wisselen: